Üstad, Tahirî'nin hatırı için suçlu talebesini affederdi.
Üstadının yanında çok ehemmiyetli yeri ve mevkii vardı. Bazan Üstad Bediüzzaman, bazı talebelerine kızıp, darıldığı zaman, o hiddet anında, içeri Tahirî Mutlu girince, o hiddet halinden çıkan Üstad, hep onun hatırı için, o suçu bağışlayıp affedermiş.
Bir anda o hiddetli, öfkeli hali hemen değişip:
"Tahirî! Gel.." diye tebessümle karşılarmış, rahmetliyi..
Ey Allah'ın veli kulu!
Eyüpsultan tepelerinde, ebediyetlerin nurlu dünyasından, şu karanlık dünyamıza ışık, himmet ve mânevî yardımını esirgeme!