NurDersi
MuHakkiK
Mesaj Sayısı : 709
Kayıt tarihi : 30/01/09
 |  Konu: Filipinlerden Şevk Dolu Bir Havadis-i Nuriye  Ptsi Mart 02, 2009 8:11 pm | |
| Çorum’dan esnaf, öğretmen, mühendis 7 abi, Merzifon’dan Selami, Ankara’dan Ercan abilerin katılımıyla 30 Ocak 2009 Cuma gecesi dersten sonra, Allah’ın avn ve inayeti ile Filipinler’e hizmet ziyareti için yola çıktık.
Kafiledeki ağabeylerin hepsi, bunun bir gezi değil, nur hizmetinde; akd-i uhuvvet etmek, teselli vermek, teselli almak, oralarda hizmet eden kardeşlerimizin halleriyle hallenmek, R.N. hizmetinin mu’cizane tesirini müşahede etmek, belki bizleri saran ülfet, adet, rehavet perdelerini yırtmak, taze bir şevk almak, daha önce Müslüman olduğu halde İslam aleminden uzak kalmış, misyonerlerin şiddetli gayretleriyle %90 ı Hristiyanlaşmış bir millete gecikmiş bir vazifemizi ifa etmek sadedinde bir seyahat olduğunun şuurundaydı.
Bu mealde, oraya giderken Filipinler’deki kardeşlerimizin arzularıyla İstanbul’dan bir abinin aldığı İngilizce risaleleri de yanımıza aldık. Bu risalelerin şefaatiyle olduğuna inandığımız büyük suhuletle seyahatimizi tamamlayıp 1 Şubat Pazar günü, başkent Manila’ya indik ve tekrar 1,5 saatlik bir uçuşla akşamüstü Filipinler’in güneyindeki Zamboanga şehrinde otelimize yerleştik.
Zamboanga’ya vardığımızda; bize göre kış ortasındaki o ekvatoral sıcaklık.. 6 saatlik zaman dilim farkı.. muhteşem yeşillik.. ve hemen göze çarpan dehşetli fakirlik, başka bir dünyaya geldiğimizi her cihetle hissettiriyordu.
Büyük bir fedakarlık ve hürmetle hazırlandığı her halinden belli olan akşam yemeğinde, oradaki hizmetleri omuzlayan Zamboanga Nur Talebelerinin haletindeki ciddiyet, samimiyet ve hizmet şuuru herkesin dikkatini çekti. R.N u tanıyalı çok kısa süre olmasına, etraflarında kendilerinden evvel cemaat bulunmamasına rağmen, sanki yıllarca medrese eğitimi almış gibi bir şuurla hizmetleri anlatmaları, etraflarındaki insanlara R.N.’u ulaştırabilmek için çırpınışları, bütün bunlarla beraber Türkiye’den geldiğimiz için bizlere Nur’un mühim ehl-i hizmet talebeleri nazariyle muameleleri, doğrusu hepimizi mahcup etti.
Buradan bir hanım Nur Talebesi “Nurina bacı”, hiç Türk Nur Talebesinin olmadığı bölgesinde, çok zor şartlar altında, durmadan dinlenmeden, köy köy dolaşarak, zamanla meydana gelmiş olan cemaatlere Nur dersleri yapıyor. Zamboanga merkezinde Onun alakadar olduğu 2 dersanemiz var. Katıldığımız ilk ders, buradaki bu İngilizce ders oldu. Çevreden gelen 20 kadar genç talebenin iştiyakla dinlediği feyiz dolu dersten sonra tanışma oldu. Bizler ilk defa, ihtida etmiş pür şevk Nur Talebeleriyle tanışmanın lezzetini tadıyorduk. Tanışma esnasında genç bir talebenin “Filistinliler’e yapılanlar, burada bizlere de yapılıyor. Onların hiç olmazsa devletleri var. Bizler İslam’ın yetim evlatlarıyız. Bizim varlığımızdan, çektiğimiz sıkıntılardan kimsenin haberi yok. Ama şimdi görüyoruz ki Türkiye’den buralara kadar sadece bizlere sahabet için gelmişsiniz. Minnettarız…” ifadeleri;
yurtdışındaki bir konferans sonrası İhsan Kasım Ağabey’e hitaben “Siz halifenin torunları! Ne zaman bize sahip çıkacaksınız” diye feryat eden Filipinli merhum müftüyü hatırlattı.
Sabah namazından sonra Basilan adasına geçildi. Bu ada, Filipinlerin en fakir halkının yaşadığı yerlerden biri. Vali yardımcısı Jubayra Said’in vakfettiği dershanemize gittik. Yaklaşık 30 saatlik bir seyahat sonunda, ücra bir adada “Medreset-üz Zehra” levhasını görmenin lezzetini tahmin edersiniz. Jubeyra Said, evlenecek kızına başka bir ev yaptırmış, fakat kızı Türkiye’yi ziyaret edip dershaneleri görünce: “Burada dersane yokken bizim iki evimizin olması caiz olmaz” diyerek hepsi beraber iki aile, Said’in 5 çocuğu, küçük olan eve taşınıp burayı dersane yapmışlar. Şimdi burada 12 talebe kalıyor. Hafta sonları, Risale-i Nur bahisleri ile verilen “terbiyet-ül İslam” dersine katılanların sayısı 200 ila 250 arası. Burada kalan taleber, her namazdan sonra 5 sayfa Kur’an, 5 sayfa Risale okuyarak, buralardaki dersane programlarını ciddiyetle tatbik ediyorlar.
Basilan’da yapılan Arapça dersin yerel lisana tercümesini basilan müftüsü Osman Hoca yaptı. Bu adada 21 tane, Arapça eğitim veren medrese var. Müftü, bunların hepsindeki müderrislerle beraber de ayrıca Arapça R.N dersleri yapıyor. İhsan Kasım Abi’nin gönderdiği Arapça Külliyatlar’dan bir kısmını daha, mühtedi İsmail hoca 12 saatlik otobüs yolculuğu ile Cagayan’dan (Kagayan) getirip onlara ulaştırdı.
Bu adada 2 yerde üniversite öğrencileri için düzenlenen panele katıldık. Panelin konusu “love” yani “aşk”tı. Ehl-i dünyaca (ve Hristiyanlarca) Sevgililer günü diye bilinen bu mahsus gün vesile edilip “gerçek sevgi-muhabbetullah” bahisleri okundu, anlatıldı. Büyük kısmı Hristiyan olan öğrencilerin ilgisi ve dersten memnuniyeti görülmeye değerdi.
Filipinler’deki kardeşlerimizin, bir yıllık seminer, konferans programları hazır. Konular, yerler, görevliler şimdiden belli. Hazırlığın büyük kısmını Filipinli yerli Nur Talebeleri yapıyorlar.
Akşam Zamboanga’ya dönünce dersanede Muhammed Rıza Kardeş’ten Filipinler hizmetinin seyrini, buralarda istihdam-ı İlahi, inayet-i Rabbani’nin zahir tecelliyatını, Peygamberimiz’in ve Üstadımız’ın bizzat müzaheret vakıalarını ibret ve hayretle dinledik. Kardeşlerimizin nice zor şartlar altındaki hizmetlerini gözlerimiz yaşararak dinledik. “Maddi manevi bütün sarayların arkasında büyük bir fedakarlık ve gayret saklıdır” hakikatini tekrar müşahede ettik. Elhamdülillah, meşakkatlerin elemleri gitmiş, lezzetleri kalmış. O günler çekirdek hükmündeki birçok mühtedi, bu gün filizlenip birer ağaç olmuş, her biri hizmetin mühim rükünleri haline gelmişler.
Salı günü, niyetimiz, uçakla Davao’ya geçip ordan Malay-balay’daki okuma programı merkezimizi ziyaret edip Cagayan’a geçmekti. Fakat havaalanına gidince, uçağımızın iptal edilmiş olduğunu öğrendik. 12-13 saat süren bir araba yolculuğu ile sabaha doğru Cagayan De Oro’ya varabildik. Bu vesileyle Zamboanga’ya yaklaşık 1 saat mesafedeki Curuan (Kuruan) köyüne uğrama imkanı bulduk. Burada Nurkisa- idris ailesinin evindeki dersaneye uğradık. Bunlar iki odalı evlerinin bir odasını dersane yapmışlar, evlerinin bahçesini de hizmete vakfetmişler. Fedakarlığın ölçüsü buralarda “kendinde kalmayacak kadar vermek”. Haftada 4-5 gün burada ders yapıyorlar. Köyün gençlerinden külliyatı birkaç kere bitirenlerle tanıştık. Hindistan cevizi ormanlarının içerisinde küçük bir köyde 6 ayda bir ing külliyatı bitirenleri görmek, Risale-i Nur’un ülfet ettiğimiz cazibesini bir kez daha bütün
benliğimize hissettirdi. Curuan dersanesini ve nur talebelerini görmek yolculuğun meşakketini hiçe indirdi. Malay-balay’ı görememiş olduk ama Curuan’ı görmüş olduk.
Bizim ziyaretimiz, Asya-Pasifik meşveretine tevafuk ettiği için Japonya’dan, Malezya’dan, Endonezya’dan, Avusturalya’dan, Filipinler’in diğer illerinden gelen kardeşlerle görüşme imkanımız oldu.
Meşveret için belediyeden kiralanan kamp alanı “cennet bahçesi” tesmiyesine layık rengarenk bitkilerle dolu içerisinde hayvanat bahçesi olan harika bir mekan. Kamp alanının eski sahibi olan kabile, hala hayatını buradaki evlerinde sürdürüyor. Ahşap olan evlerin kapısı ya da penceresi, herhangi bir sergisi yok. Yemekler evin içerisinde odun ateşinde pişiriliyor.
Meşverete gelen kardeşler, kendi ülkelerindeki hizmetler, ihtiyaçlar, hedefler ve çalışmalar hakkında mufassal bilgi verdiler.
Filipinler’de müşahede ettiğimiz sebat ve gayretin aynı minvalde, diğer ülkelerde de görülmesi ayrı bir ümid ve iftihar vesilesi oldu. Nihayetsiz hamdettiğimiz bir husus da, bütün bu ülkelerde iman ve Kur’an davasıyla dertlenen bu kardeşlerin bu memleketten yetişip oralara gitmesi. Pasifik’te henüz hizmetimizin hiç gitmediği birçok ülkenin de olduğu meşverette nazara verildi. Tayvan, Vietnam, Kamboçya, Laos, Myanmar, Burma, Yeni Zelenda.. ve daha adını sayamadığımız birçok ülke var. Buralarda kuvvetli misyonerlik faaliyetleri de var. Oralar da fedakar Nur Talebelerini bekliyor. Cenab-ı Hak, iman ve Kur’an hizmetinin bayraktarlığı vazifesinde bu memleketi daim etsin. Amin.
Risale-i Nur’un ders kitabı olarak okutulmasıyla ilgili yapılan ciddi çalışmaları “Sally Hoca” anlattı. Kendisi, kardeşlerin İngilizce hocası iken Risale-i Nur’la Müslüman olmuş. O günden sonra, kendisini Nur hizmetine adamış. Şu an Marawi’de dersanede kalıyor.
Cagayan’a yakın Pagadian şehrinden gelen 3 mühtedi Müslüman, meşveret boyunca bizlerle beraber oldular. Bunların 2’si önceden papazmış. İslam’la şereflendikten sonra megafon kiralayıp pazarda, otobüste İslamiyet’i anlatmaya başlamışlar. Tek sıkıntıları, bazen megafon kiralama parasını bulamamak. Bu kardeşlerin meşverete gelmesine sebep, kendi şehirlerinde dersane açılmasını şiddetle talep etmeleri imiş. Meşveretten dersane açılması için müsbet karar çıkmasını bekliyorlarmış. Tam o sırada, İngiltere’den esnaf bir abinin, Filipinler’deki Kurban faaliyetleri ile ilgili hizmet mektubundan buralardaki gayretleri işitince, bir dersanenin kirasını üstlenme talebi ile ilgili bir e-mail geldi. Lisan-ı ızdırari ile yapılan duanın makbuliyetini memnuniyetle müşahede ettik.
Meşveretten sonra Cagayan Nurs dersanesine gidildi. Orada 2 küçük Risaleyi yerel bir lisan olan Visaya lisanına çeviren, halen rütbeli bir Hristiyan papaz olan antropoloji profesörü Prof. Keeps (Kips) ile tanıştık. Bu hoca, dersleri sıkı takip ediyor. Oradaki kardeşlere sahabet edip, gerektiğinde referans oluyor. En yakın zamanda hidayet-i ilahiyye’ye mazhar olması için bütün ağabeyler dua ettiler. Cagayan dersanesinde kalan 7 üniversite öğrencisinin 6 sı mühtedi . Günlük dersane programlarının ciddiyeti, herkesin dikkatini çekti.
Hem meşverette, hem de seyahatlerde bizleri yalnız bırakmayan, araba ve şoförünü de daima bizimle gönderen, Filipin Nur Talebeleri’nin manevi babamız dediği emekli rektör Ahmet Alonto Hoca’nın tevazuu, samimiyeti, bizlerle kaynaşması, kardeşlerimize şefkati unutulamayacak derecede şiddetli.
İkindi namazı kılındıktan sonra Marawi’ye doğru yola çıkıldı. Yolda, yakın zamanda Müslüman olan bir kabilenin reisi “Datu”yu ziyaret ettik. 64 yaşında 87 çocuk babası olan Datu, kabile arazisi içerisine bir mescid yaptırmış. İmamı yine mühtedi Müslümanlardan İsmail kardeş. Burada 5 vakit namazdan sonra tesbihat ve ders yapılıyor. Cuma namazından sonra da umumi ders var.
Gece Marawi’ye ulaştık. Burası Filipinler’de %99’u Müslüman olan ve içerisinde hiç kilise bulunmayan tek İslam şehri. Akşam yemeğinden sonra, dersanede kalan yine çoğu mühtedi kardeşlerle tanıştık. Daha 20 gün önce Müslüman olup şimdi dersanede kalan Abdullah Muharrem kardeşin heyecanı ve süruru herkesi mesrur etmeye yetti.
Üniversite kampüsü içerisindeki kamp alanında bize ayrılan nezih ortamda istirahat ettikten sonra sabah, Filipinler’in en büyük ikinci üniversitesi olan Mindanao Devlet Üniversitesi’nde, “medeniyetler diyaloğu” konulu konferansa katıldık. Konuşmacıların birisi Muhammed Rıza kardeş, diğeri mühtedi Müslüman şimdi dersanede vakıf olan Abdülhalim kardeş, üçüncü de Çito isminde bir papazdı. Öğrencilerin ilgiyle takip ettiği, zaman zaman da iştirak ettikleri konferans bitince, öğrenciler misafirlerin etrafını sarıp sevgi gösterisinde bulundular.
Cuma namazını Baloi’de kıldık. Burası küçük bir yerleşim merkezi. Caminin yanındaki evde, kocaman bir levha asılı: “Bediüzzaman Said Nursi Okuma Merkezi.” Burayı geçtiğimiz kadir gecesinde vefat eden Sultan Abdülkadir vakfetmiş. Muhammed Rıza kardeşe “sultanlık”, hanımına da “kraliçelik” ünvanının törenle verildiği Baloi’de bu ünvanların, tarihinde ilk defa bir yabancıya verildiğini öğrendik. Burada “Müslüman Hanımlar Birliği”nin başkanı ile de tanışdık. 700 müslüman hanım üyesi olan bu birliğin büyük toplantılarına dersaneden de iştirak edilip dersler yapılıyor.
Baloi’den yine bir üniversitede akademisyenlere verilen bir konferansa katılmak üzere İligan şehrine gittik. Marawi'deki Mustafa kardeş cumartesi günleri buradaki hapishanede ders yapıyor. bu hapishanede geçen ramazan 7 kişi müslüman olmuş. Programın bütün yoğunluğuna rağmen gerek konferansları düzenleyen gerekse konuşmacı olarak katılan kardeşlerin şevkleri, gayretleri sadece müstemi makamında olan bizlerin yorgunluğunu da unutturuyordu. Konferanstan sonra şiddetli yağış altında İligan dersanesine uğrayıp Marawi’ye döndük.
Akşam saat 10’da Mindanao YÖK başkanı Norman Şerif’i evinde ziyaret ettik. Kendisine 64 üniversite bağlı. Türkiye, onu sempozyumda verdiği ateşböceği örneği ile tanıyor. Evlerinin bir katını Risale-i Nur Enstitüsü’ne vermişler. Buralarda her yaş grubuna Risale-i Nur ve Kur’an tedrisatı yapılıyor. Türkiye ziyaretinden sonra Nur hizmetinin esasını dersanelerin teşkil ettiğini, ferden ferda hizmetin zaruretini nazara alıp hemen bir dersane açmışlar. Enstitü vesilesiyle de maksadları Risale-i Nur’u öğretebilecek muallim yetiştirmek. Şu anda takip ettikleri mühim bir hedefleri de, R.N’un eğitim sistemine entegrasyonu. Türkiyeden R.N’un ders kitabı haline getirilmesini taleb etmişlerdi. Şimdi gelen kitapların tashihatı ile meşguller. Heyecanla bir an önce kitap hazırlıklarının bitirilmesi gerektiğini vurguladılar.
Norman Şerifin kızı Dr. Nuralin Şerif de, bu kitapların hazırlanmasında birinci derecede çalışıyor. Norman Şerif’in oğlu Agahan konuşma esnasında “sakın bizlere, sadece Nur Talebeleri’ne yardım eden insanlar olarak bakmayın. Biz buralardaki Nur Talebeleriyiz. Bu bizim davamız!” diyerek onların hizmete sahabet derecesini de ifade etti. Yine Norman Şerif “Nur Talebeleriyle tanışmaları ve devamında kaderin sevkiyatını ve istihdamını bariz hissettiklerini“ ifade etti.
Filipinler’de ilk tanışılan ve şimdi de hizmette mühim yer alan Filipinli Nur Talebeleri’nin çoğunun isminde “Nur” bulunması da kaderin ayrı bir cilvesi olsa gerek: Nurina, Nurkisa, Norman Şerif, Nuralin Şerif, Jübeyra Said….
Filipinler’den dönüş vakti gelmişti. Daha uğrayamadığımız hizmet mahalleri ve göremediğimiz hizmetle alakadar diğer abi ve kardeşleri bir dahaki ziyarete teşvik vesilesi olarak bırakıp ayrıldık.
O gece saat 3’te başlayan dönüş yolculuğumuz tam 50 saat sonra Çorum’a ulaşmakla tamamlandı.
Daha dünyada iken bizlere cennet lezzetlerini tattıran Halıkımıza nihayetsiz hamd ü senalar olsun.
Dönüş yolculuğunda hepimiz kendi Nurculuğumuzu, Müslümanlığımızı hatta insaniyetimizi yeniden gözden geçirme ihtiyacı duyduk. Acaba bunların gereğini yerine getirmek için elimizden gelen her şeyi yapıyor muyuz?
Cenab-ı Hakk, ila-yı kelimetullah davasının bu kahraman mücahitlerine muvaffakiyetler ihsan eylesin. Bunların emsalini çoğaltsın. Dünyanın bir çok yerinde, bu mealde hizmet bekleyen yerlere Risale-i Nur’u ulaştırabilmek için bizlere de şevk, gayret ve fedakarlık nasib etsin.Amin.
Çorum Nur Talebeleri
30 Ocak-8 Şubat 2009
Bu ve bunun gibi havadis-i nuriyeler , internette www.gencnur.com adresinde yayınlanmaktadır.
| |
|
]